امیدهای مهدویت در عصر حاضر
احادیث مربوط به مهدویت در خصوص پیشبینی حوادث آخرالزمان و توصیف پایان فاجعهآمیز جهان هم در انقلاب ایران ـ در سال 1978- 1979م ـ و هم در بحران خلیج فارس درسال1990-1991م ـ به طور وسیعی در خاورمیانه جریان داشت و منجر به تقویت امیدها و نگرانیهای مسلمانان گردید. تلاشهای متعددی صورت گرفت تا بازگشت ((آیتالله روحالله خمینی)) از ((پاریس)) ـ در اول فوریة 1979 ـ را با این حدیث هزارهگرایانه منطبق سازند که پیشبینی کرده است ((سیدی از قم، به عنوان طلیعه و پیامآور ظهور مهدی، از سلالة امام موسی کاظم (امام هفتم شیعیان که خمینی از نسل اوست) برمیخیزد)) و هنگام ناآرامی سیاسی و اجتماعی در ایران ((مردم را به راه راست فرا میخواند)). در 20 نوامبر 1979 مقدسترین حرم مسلمانان در مکه شاهد قیام مهدی سعودی، ((جهیمن عتیبی))[4] بود که پیشبینی صورت گرفته در بسیاری از احادیث مربوط به قیام رهبر مسیحایی در مسجد بزرگ مکه را تحقق بخشید. این قیام که با بیرحمی به وسیلة مسئولین سرکوب شد سختترین چالش را برای حاکمان دنیاپرست و فاسد خانوادة سلطنتی سعودی به وجود آورد.
همچنین حدیثی که قیام مردی قدرتمند که مانند صادم (صخره) است را در ماه رجب (فوریه 1991) پیشبینی کرده بود، در تأیید صدام حسین به عنوان فاتح موعود آن ماه، بهطور عجیبی در میان مردم مسلمان اردن و نوار اشغالی غزه رواج یافت.
کتابی به طور نمادین در سال 1979م (1400 قمری) منتشر گردید ـ که خوانندگان مشتاقی نیز در لبنان، عراق و بسیاری از نقاط دیگر در جهان اسلام به آن علاقمند شدند ـ به بحث مهدویت در اسلام به گونهای که در سنت شیعه آمده، میپردازد. عنوان آن، ((یوم الخلاص فی ظل القائم المهدی)) (روز رهایی تحت حمایت امام دوازدهم) به بسیاری از حکومتهای اسلامی در جهان امروز متذکر میشود که مردم مسلمان هنوز منتظر تأسیس نظام آرمانی اسلامی هستند. نظامی که در آن با مداخلة ویرانگر و فاجعهآمیز الهی، عدالت و برابری جایگزین ظلم و ستم خواهد شد. به عبارت دیگر در میان تودة مردم مسلمان، امید مسیحایی به بازگشت مهدی، حاکی از شدت حس انتظار در آنهاست و منبعی نهفته برای به چالش کشیدن رضا و تسلیم اخلاقی و ظلم سیاسی در حکومتهای اسلامی باقی خواهد ماند.
[ به احمدیه، بابگرایی؛ بهایی؛ معادشناسی؛ مهدی؛ مهدیه نیز مراجعه کنید.]
کتابشناسی
ـ هاجسن، مارشال جی. اس[5]. نظام حشاشین؛ مبارزة نخستین اسماعیلیان نزاری با جهان اسلام.
هاگ[6]، 1955.
کشیشیان: ژوزف.[7] احیاگرایی اسلامی و تحول در عربستان سعودی؛ نامههای جهیمنالعتیبی به مردم سعودی. جهان اسلام، 1990، 80 م، ج 1 صص 1 ـ 16.
ـ رضوی. اس. اِ. اِ.[8] نهضت مهدویت در هند؛ فصلنامة هند در سدههای میانی، ش 51،1950، صص1 ـ 25.
ـ ساشادینا، اِی. ای.[9] مهدیت در اسلام؛ ایدة مهدویت در شیعه اثنی عشری؛ آلبانی، نیویورک، 1981.
ـ ساشادینا، اِی. اِی. شیعه تحملگرا در ایران، عراق و لبنان؛ در بررسی بنیادگرایی، با ویرایش مارتین ای. مارتی[10] و آر. اسکات اپلبای[11]، شیکاگو، 1991. صص 403ـ 456.
ـ سلیمان کامل. یومالخلاص فی ظل القائم المهدی. بیروت، 1400/1979.
ـ وال، جان ا، بنیادگرایی در جهان اعراب سنی: مصر سودان. در بررسی بنیادگرایی با ویرایش مارتین ای. مارتی و آر. اسکات اپل بای، شیکاگو، 1991، صص 345 ـ 402.
________________________________________
[1] . Fulbe.
[2] . Sanusiyah.
[3] . Cyrenaica.
[4] . Jahaymin al – ‘Utagbi
[5] . Hodgson, Marshall G. S.
[6] . The Hague.
[7] . Kechichian, Joseph A.
[8] . Rizvi, S. A. A.
[9] . Sachedina, A. A.
[10] . Martin E. Marty.
[11] . A. Scott Appleby.
منبع: تبیان